انتظار...

خدایااااا  

روزها می گذرد و من در پیچ و خم جاده های زندگی گیج و مبهوت گام برمی دارم

من در این خستگی تنها به کمک کورسویی از نور امید تو گام بر می دارم 

من می دانم که چاره ای جز رفتن نیست و می روم

اما خدایا بدان تنها به امید تو می روم پس تنهایم نگذار

میدانم بنده ی غرق گناه توام اما هیهات

از آن دل رحیم تو که مرا تنها بگذارد ....

به نام خداوندی که داشتن او جبران همه نداشته های من است

میستایمش ، چون لایق ستایش است .....  

.

.

.

پروردگارا

به من بیاموز ، دوست بدارم کسانی را که دوستم ندارند

گریه کنم برای کسانی که هیچگاه غم مرا نخوردند

لبخند بزنم به کسانی که هرگز تبسمی به صورتم ننواختند

و عشق بورزم به کسانی که عاشقم نیستند ....