مبادا آئينه هم وهمش را ، به روح خسته ي مرغ حق ايثار کند
دريا و سدي نيست
تا رودي رسد يا که مرداب شود
کوهها اينجا تا آسمان امتداد پيدا کرده اند
بلند و دلگير، دلگير و سياه
انگار دنيا کوهيست به دور انسانها ، با همان فاصله در بينشان
باز هم مرغ حق، که در چله ي سکوت است و پريدن
و بوتيمار وار بر آب رود ميگريد...