تو اون چشاي چشم سياه
عکس شکسته ي منه
حرفي که تو قصه نبود
حرف منه، حرف منه

آخه اون از شب اومده
سياهي شب از اونه
شب سياهِ قصه ها
خورشيد رو در خود ميشکنه

سفر نبود زندگيم
مثل حريق جنگلا
هر لحظه ي سوختنمو
با گريه فرياد بزنم

شعله ي سر کش ندارم
خاکسترم، خاکسترم
ميون اين شباي تار
دردمو فرياد بزنم