انتظار...

خدایا شمعها رو برای تو روشن می کنم و پرده ها رو برای دیدن تو کنار می زنم

خدایا منو در کدوم روز آفریدی؟

چند شنبه بود که موهایم را بر شانه هایم ریختی؟

عصر بود یا صبح که چشمانم رو به رنگ عاشقی پدر و مادرم در آوردی؟

ساعت چند بود که منو با دو بالی از فرشته ی مهربون که به امانت گرفته بودم به زمین فرستادی؟

خدایا از آن روز تا حالا چشم از آسمون برنگرفته ام.

کاش قبل از فرشته ها به دنیا میومدم و تا قیامت تو آسمون ساکن می شدم.

خدایا شرمنده ام که برفها رو از سرکاجها برنداشتم و لحظه ای به آواز قناری گوش ندادم.

شرمنده ام که قبل از رسیدن به ایستگاه عشق از قطار پیاده شدم.

منو ببخش که تکه نونی رو نبوسیدم و از قبل اینکه به دنیا بیام بهت بدهکارم و هنوز نتونستم یه لیوان بارون و یه دفتر پر  از دوبیتی برات بیارم.

خدایا کمکم کن خودم رو بهتر بشناسم و بجای اینکه خودسوزی کنم 

خودسازی کنم برای بهتر شدن نه برای در جا زدن.